Transformacja cyfrowa, a raczej myślenie o niej i przygotowanie się na jej realizację, przypomina wizytę w serwisie samochodowym, gdzie musimy dokonać szybkiego przeglądu i wymienić to, co nas spowalnia. To znacznie więcej niż kosmetyka. Czasami to głęboki remont, bez którego trudno będzie skutecznie działać w świecie cyfrowym. To tuning silnika, a nie tylko polerowanie lakieru.

Zmiany są nieuniknione. Ewolucja obejmuje nas wszystkich. Zachodzi w całokształcie otaczającej nas rzeczywistości. A tworzące ją przeobrażenia następują coraz szybciej i niespodziewanie. Możesz się z tym nie zgadzać, ale to bez znaczenia.

Jeśli nadal masz wątpliwości, to zwróć uwagę, jak bardzo nowe technologie i nowe procesy biznesowe pociągają ludzi biznesu. To nie jest zwykła moda. To trwały trend rozwojowy, który zaczyna być normą. A stanie się nią z pewnością, ponieważ jak wiemy z poprzednich rozdziałów, technologie dynamicznie się rozwijają i mają coraz więcej coraz bardziej użytecznych zastosowań w gospodarce.

Do świata SPEED wchodzą zarówno wielkie międzynarodowe koncerny, jak i małe lokalne przedsiębiorstwa. Przekonują się do niego firmy z wieloletnim doświadczeniem, jak i twórcy zupełnie nowych start-upów. Nowe technologie wciągają, ponieważ są narzędziem do zarabiania. Każdy, kto chce się bogacić, musi na nie postawić. Nie da się dziś wygrać w biznesie, przechodząc obojętnie obok innowacji.

Millenialsi i pokolenie Z okiem Monique Rinere

Jestem przekonana, że wszelkie uogólnienia na tematy międzypokoleniowe są bardzo ryzykowne, ponieważ w każdym pokoleniu są jednostki, które potwierdzają i obalają stereotypy. Myślę jednak, że daje się zauważyć pewne sposoby zachowań we współczesnym świecie, charakterystyczne dla millenialsów i pokolenia Z. Są one odmienne od tych, jakie prezentują starsze od nich „dzieci” wyżu demograficznego. Główną różnicą jest to, że millenialsi i pokolenie Z w świecie cyfrowymi czują się jak ryby w wodzie. Dorastają w świecie gospodarczej, społecznej i klimatycznej niepewności. Dla nich takie wydarzenia, jak strzelaniny szkolne, są codziennością. Różni się to znacznie od postaw „dzieci” wyżu demograficznego, którym nie towarzyszy codzienna fala pesymizmu ekonomicznego, społecznego i klimatycznego, i które zawsze były przekonane, że ich zyski finansowe przewyższą zyski ich rodziców.